Nu werk ik als trainer en algemeen directeur (ja, ja!), maar ooit deed ik zelf ook aan teamcoaching. Tegenwoordig besteed ik dat uit aan Solvitas-collega’s die hier (nóg 🙂 ) beter in zijn, maar ik heb er ongelooflijk veel van geleerd.
Ik herinner me nog goed dat we ooit in gesprek waren met leidinggevenden, die ons vertelden dat er een onveilige sfeer hing in het team. Mensen durfden elkaar niet aan te spreken, maar spraken wel óver elkaar. Er hing een klaagcultuur en ze liepen voor alles naar hen (de leidinggevenden), die het dan maar moesten oplossen.
Het lastige met dit soort situaties, is dat wij teamcoaches meestal worden ingehuurd door de leidinggevenden, die vaak een heel eigen perspectief op de zaak hebben. Vaak als we dan met de medewerkers spreken, krijgen we een heel ander perspectief. En dat was hier ook het geval. Het lag namelijk niet aan het team, maar aan de aansturing.
Sja… wat moet je daar als teamcoach nou mee? Voor je het weet, heb je het over ‘de waarheid’. Want hoe zit het nou echt? De kans dat je daar achter komt, is vrij klein.
Dus besloten we het over een andere boeg te gooien.
In een teambijeenkomst hebben we de groep opgesplitst in kleine groepjes. Eén van deze groepjes bestond uit de leidinggevenden, de andere groepjes waren medewerkers. De leidinggevenden kregen in deze opdracht de taak om zich te verplaatsen in de medewerker en moest vanuit díe rol antwoord geven op een aantal vragen, zoals:
- Wat vind jij als medewerker belangrijk in de samenwerking?
- Wat kan in het werk voor jou als medewerker nog wel eens lastig zijn?
- Hoe wil je hierin ondersteund worden door je leidinggevende?
- Welk verschil maakt het voor jou en het werk als deze ondersteuning er is?
- Wat is het punt waarop de ondersteuning (nog) niet is zoals deze zou moeten zijn? Waar liggen mogelijkheden voor verbetering?
Uiteraard kregen de medewerkers vragen vanuit de positie van leidinggevenden.
Het resultaat was superleuk. Er ontstond wederzijds begrip en wat meer respect voor elkaar.
Ik kan niet zeggen dat het na 1 oefening allemaal weer helemaal perfect liep, maar het begin was er.
Deze perspectiefwisseling is een voorbeeld van hoe het innemen van het gezichtspunt van een ander kan helpen in Oplossingsgerichte gesprekken. Hier lees je meer tips. Veel leesplezier!
Hartelijke groeten,
Irene Lansdaal
p.s. De Jaartraining die in oktober start is bijna vol. Wil je nog mee doen? Schrijf dan heel snel in. Het kan zijn dat we al heel gauw nee moeten gaan verkopen…
p.s.2. Weet je dat wij ook intervisie begeleiden? Wij begeleiden vooral sociaal werkers, jongerenwerkers en docenten met Oplossingsgerichte intervisie. Meer weten? Neem dan contact op met Irene Lansdaal (06 – 233 84 906)
