Een collega, je dochter, leerling of cliënt vertelt over een probleem en jij voelt een keigoed advies in je opkomen. Je hebt een stemmetje in je achterhoofd dat zegt dat direct advies geven niet altijd een goed idee is, maar nu zegt je gesprekspartner ook nog ‘Heb jij misschien een goed advies’? Alle deuren staan open om te doen wat we gewend zijn, namelijk het advies geven. Wil je dit tóch niet? Of wil je het eigenlijk wèl 😊 maar wil je ook weten wat je kan doen om ervoor te zorgen dat je advies dan ook echt wordt overgenomen? Wil je dus dat je effectief advies geeft? Lees dan deze tips!
Het belangrijkste dat we kunnen doen is ons advies uitstellen. Dit heeft een aantal voordelen:
- We krijgen dan eerst meer informatie en daardoor wordt ons advies beter.
- Doordat we eerst vragen hebben gesteld voelt onze gesprekspartner dat we hem serieus nemen en vertrouwen hebben in zijn eigen beoordelingsvermogen en mogelijkheden. Dit versterkt de samenwerkingsrelatie en de ander zal meer bereid zijn ons advies te overwegen.
- We praten eerst over het doel van de ander, waardoor deze zich daardoor nog meer bewust is van zijn motivatie om zijn doel te bereiken. Het aannemen van advies wordt hierdoor bevorderd.
Advies uitstellen
Ik zal zo zeggen op welk moment in het gesprek we ons advies effectief kunnen plaatsen. Eerst nog even 2 tips om het advies tot dat moment te kunnen uitstellen.
1. Schrijf het advies even op
Noteer het advies met steekwoorden. We kunnen ons dan beter concentreren op het coachgesprek, en later kijken of dit advies nog van toepassing is.
Vaak denk ik later ‘maar goed dat ik dat advies niet gegeven heb, dat was echt suf geweest!’ (maar dat kan natuurlijk ook aan mijn adviezen liggen 😉)
2. Regel mandaat of schakel door met een vraag
Onze gesprekspartner vraagt: ‘Wat zou jij doen?’ of ‘Heb jij misschien een goed advies?’
We kunnen dan mandaat vragen om eerst vragen te mogen stellen, of – en dat voelt vaak wat laagdrempeliger – doorschakelen met een vraag.
Mandaat
- Tuurlijk wil ik je advies geven. Vind je het goed dat ik eerst wat vragen stel, zodat mijn advies ook echt past bij wat je wil?
- Zeker heb ik advies en dat wil ik je ook geven. Als we even wat dingen doornemen kan ik zorgen dat het ook echt goed advies is waar je wat aan hebt. Zullen we dat doen?’
Doorschakelen (meestal naar NUT of DOEL, soms naar WERKT)
- Zeker heb ik dat. Dus als ik het goed begrijp is wat je wil bereiken ….. ? [DOEL]
- Natuurlijk wil ik even met je meedenken. Wat zou je willen dat mijn advies precies oplevert? Waar ben je naar op zoek? [NUT]
- Ja hoor. Het lijkt me een lastige situatie, en het klinkt alsof je zelf al goed erover hebt nagedacht. Wat weet je al over … (wat al WERKT / hoe je het aan wil pakken)?
- Hm ja, goede vraag. Laten we samen eens kijken… wat vind je precies belangrijk t.a.v. …? [DOEL]
Met al deze vragen sluiten we aan bij onze gesprekspartner en nemen zijn wens voor advies serieus (we zeggen dus niet: ‘Nee, ik wil je geen advies geven.’), maar weten we ons advies wel uit te stellen. Onze ervaring is dat de ander daar eigenlijk altijd in meegaat, en we kunnen deze dan gaan coachen.
Juiste moment voor ons advies
Dan over de timing van ons advies. In onze trainingen werken we met een gespreksleidraad voor het coachgesprek, die bestaat uit 4 stappen: nut, doel, werkt en stapje.
De plaatsing van ons advies is tussen stap 3 (werkt) en 4 (stapje), of tijdens stap 4. Dit betekent dat de ander, voordat we met ons advies komen, al heeft verteld over zijn doel en wat al werkt. Het kan zomaar zijn dat ons advies dan helemaal niet meer nodig blijkt. Prima. We kunnen dan gewoon trots zijn op hoe we dit coachgesprek hebben gevoerd.
En als ons advies echt nog een goede aanvulling is, dan zal dit op dit moment in het gesprek in vruchtbare aarde vallen. De kans op ‘ja maar’ als reactie is dan klein. We kunnen ons advies bijvoorbeeld als volgt geven:
- Nu we dit zo bespreken… ik zit te denken… je zou misschien [x] kunnen doen. Wat denk jij daarvan?
- Klinkt als een goed plan! Als aanvulling hierop zit ik nog te denken aan [x]. Zou dat nog iets zijn dat helpend is om je doel te bereiken?
- Wat ik ook vaak hoor is dat [x] behulpzaam is voor anderen die hiermee bezig zijn. Zou dat ook iets voor jou zijn?
Vrijblijvend
Hierbij is het belangrijk dat we ons advies vrijblijvend geven:
- Is dat iets voor je?
- Kijk maar of je er iets mee kan
- Wat denk jij hiervan?
- Zou dit iets voor je zijn, denk je?
- Misschien is het niks, maar ik moest er ineens aan denken.
Het gaat immers om het doel van de ander en we respecteren hiermee zijn autonomie. Niemand wil iets ‘dat hij moet doen’ door de strot geduwd krijgen. Dan gaan we alleen maar tegenstribbelen.
We geven de ander dus alle ruimte, en een prettige bijkomstigheid is dat we hierdoor zelf veel meer kunnen ontspannen, omdat we het druk zetten achterwege laten. En het is nog effectief ook!
Dus:
1. Advies uitstellen (opschrijven en mandaat vragen of doorschakelen met een vraag).
2. Advies eventueel plaatsen na de 3e stap in het gesprek (na WERKT of bij STAPJE).
3. Het advies vrijblijvend geven.
Succes en fijne dag!
