< terug Tip

Effectief reageren op ‘ik kan dit niet’

Ja maar dat kan ik niet…’ of ‘Deze opdracht is veel te lastig, dat lukt nooit!’.Dit soort reacties kun je mee te maken krijgen als je, thuis of op het werk, een opdracht of verzoek aan een ander doet. Maar hoe reageer je effectief en Oplossingsgericht op zo’n soort reactie?

Reacties die vaak gegeven worden zoals ‘natuurlijk wel!’, ‘ach welnee, het is helemaal niet zo moeilijk’ of ‘waarom is het dan te moeilijk?’ zijn in ieder geval niet Oplossingsgericht. En eh… wat ons betreft vaak niet zo effectief ????

Maar wat dan wel? In dit soort situaties is het helaas niet ‘1 recept werkt altijd’. Jammer, want dat zou handig zijn natuurlijk ????

Alhoewel…. Eigenlijk is er wèl 1 basisrecept! Hier komt ‘ie:

Erkenning!

Vaak is het al genoeg om te zeggen ‘ja het is pittig, hè…’. Of ‘het is ook een heel ander soort opdracht dan anders, dus ik kan me voorstellen dat jullie dat nog moeilijk vinden…’.
En dan laat je een stilte vallen en de kracht van de erkenning zijn werk doen.

Welke andere invalshoek je ook wilt proberen in dit soort situaties, starten met oprechte erkenning is eigenlijk altijd een goeie! We schieten vaak in de verdediging of gaan in discussie, maar dat is vaak helemaal niet nodig.

Je kunt het er gewoon even ‘laten zijn’, die beleving dat iets niet kan. Je hoeft er niet direct inhoudelijk iets mee, je kunt het gewoon erkennen.

Is je erkenning ‘raak’ dan is het effect vaak dat de ander zich gezien voelt (wat goed is voor de onderlinge samenwerking). En er komt als het ware voor de ander ruimte vrij om ‘door te denken’.

Het kan maar zo zijn dat je gesprekspartner jouw erkenning ‘ontvangt’ met een ‘ja!’ of ‘nou, inderdaad!’, een korte stilte en daarna iets zegt als ‘nou, dat wordt dan flink aanpakken’ of ‘we moeten echt even gaan puzzelen hoe dat moet’ of ‘ik heb dan wel een vraag over wat precies de bedoeling is’. En dan kan je daarover verder in gesprek, Oplossingsgericht natuurlijk ????

Blijft de uiting van onvermogen c.q. klacht nog wat hangen (“Nou!… ik weet dus echt niet hoe ik dat er ook nog bij zou moeten doen!”), blijf dan erkennend en laat begripvolle stiltes vallen.

Neem voor dit stuk de tijd, ook al wil je zelf graag dóór. Lastig soms… maar tijd hiervoor nemen is het enige dat werkt. Èn, daarna kan je dan veel sneller. Anders valt je gesprekspartner namelijk later in het gesprek vaak terug in het onvermogen c.q. de klacht en kom je niet verder met elkaar.

Doorschakelen

Is de erkenning ècht geland en denkt je gesprekspartner nog niet uit zichzelf verder, dan kun je dit ook zelf een zetje geven.

Bijvoorbeeld:

  • Gegeven deze lastige situatie….
    * hoe wil je hier nu mee verder?”
    * welke ideeën heb je over hoe je dit aan zou kunnen aanpakken?
  • Hmmm ja… het is best pittig wat er allemaal moet gebeuren…
    * je hebt eerder dit soort grote projecten gedaan, wat werkte er toen goed?
    * stel dat het je lukt dit voor elkaar te krijgen, wat zou dat dan opleveren?
  • Gegeven dat het een moeilijke opdracht is…
    * wat weten jullie er al over hoe jullie dit aan zouden kunnen pakken?
    * welk eindresultaat willen jullie graag op uitkomen?

Het basisrecept is dus ‘Erkennen, en eventueel Doorschakelen’.

En nu maar hopen dat jullie niet denken ‘ja maar dat kan ik helemaal niet!’ ????

Succes en fijne dag!

Delen wordt gewaardeerd.
Zo help je anderen met informatie en wij worden beter gevonden.
Bedankt!

Meld je nu gratis aan

voor Solvitas Tips

Ontvang 1 x per maand de Solvitas Tips, met praktische tips over Oplossingsgericht Werken

(Zo’n 3000 mensen gingen je voor)

Maak kennis met onze Trainingen en workshops
Ik zoek een training voor... Mijn team Mijzelf