Als trainer geef ik regelmatig advies. Als een groep al langer getraind is, kán het zomaar zijn dat ik daar commentaar op krijg: ‘is dit wel Oplossingsgericht?’. Soms maak ik er dan een grapje van (iets in de trant van: ‘het wordt nu tijd om de training af te ronden, jullie hebben me door J). Maar hoe zit het nu echt? Mag je eigenlijk wel adviseren als je pretendeert Oplossingsgericht te werken?
Ja, natúúrlijk!!
Insoo Kim Berg zei zelf al: ‘wie ben ik om iemand een goed advies te onthouden?’ En als Insoo het zegt, wie ben ik dan om dat tegen te spreken?
Soms kan iemand namelijk echt gebaat zijn bij je advies. Het ‘probleem’ is alleen bij de meeste coaches dat hun advies hen belemmert in het voeren van een goed gesprek. Luisteren is namelijk lastig als je constant met je eigen gedachten bezig bent.
Daarom kán het goed zijn om je eigen advies zo lang mogelijk uit te stellen en even écht naar de ander te luisteren. Want de informatie die je dan krijgt, kan er zomaar voor zorgen dat jouw advies niet meer nodig is. En een advies dat de ander zichzelf geeft, heeft doorgaans véél meer waarde dan het advies dat jij geeft. Bovendien train je je jezelf in het ‘minder belangrijk’ maken van wat jij denkt en dat helpt dan weer bij een lege basishouding. Wat dan weer relaxter werkt. En willen we dát niet allemaal?
Voor tips over Oplossingsgericht adviseren: check dan hier.
Hartelijke groeten,
Irene lansdaal
p.s. Er zijn best veel trainingen over Oplossingsgericht Coachen, maar wij geven ook training over Oplossingsgericht Adviseren
